15 maart 2021
Roel Broer
Afgezien van de week natuurijs kunnen de (meeste) leden niet terugkijken op een geslaagd seizoen. Dat kunnen Hans Joosten en Josephine Haisma natuurlijk ook niet, maar zij maakten er wel het beste van. We kennen Hans als een enthousiast en gedreven lid van de club en met het verslag van hun belevenissen in de afgelopen wintermaanden draagt hij optimaal bij aan zijn imago.
Wat doe je als schaatsen één van je hobby’s is, Thialf wordt gesloten vanwege Covid 19 en je je nét niet hebt gekwalificeerd voor de “Schaats Bubbel”?
Dan wijk je uit naar een ijsbaan die nog wél geopend is. Maar omdat er per ijsbaan maar ongeveer 100 deelnemers per tijdsblok mogen schaatsen kun je je voorstellen dat het dringen wordt om 2 tickets voor 2 opeenvolgende blokken te reserveren.
Dan speelt ook mee: willen we langer in de auto zitten dan schaatsen? Er wordt besloten dat we minimaal 2 aaneengesloten tijdsblokken moeten kunnen schaatsen.
Twee opeenvolgende blokken reserveren kost het nodige telefoonverkeer; bij iedere eerste geslaagde reservering per ijsbaan wordt ‘contact’ gelegd met kassières, baanverzorgers, plaatselijke schaatsers, Zambonie bestuurders, enz. Dit om erachter te komen wanneer de website m.b.t. de reserveringsmogelijkheden voor de nieuwe week open wordt gezet.
Dit heeft ertoe geleid dat we nagenoeg iedere week 2 tijdsblokken hebben kunnen schaatsen op alle ijsbanen die min of meer een open dak hebben.
Uiteraard werd er zowel op als naast het ijs door iedereen 1,5 meter afstand gehouden!
In Deventer reden we tot 15 december, daarna meerdere keren in Alkmaar, Hoorn, Amsterdam en Utrecht. Met als bonus dat net dat weekend dat niet geboekt stond, we werden getrakteerd op fantastisch natuurijs.
Al met al hebben we op deze manier toch nog gemiddeld 3 uur per week heerlijk kunnen schaatsen. En zijn we tot de conclusie gekomen dat ‘het ijs’ in Thialf beter is dan waar ook, we de gezelligheid van ST Giethoorn hebben gemist, maar schaatsen in de buitenlucht toch wel heel prettig is.