Otto vertelt

“Dat de categorieën 40 en 50+ waren samengevoegd maakte het tot een lastige wedstrijd, omdat je niet alle schaatsers uit de andere regio’s kent. 

Ik wist dus dat ik zelf het initiatief moest nemen om uit het gedrang van het peloton te blijven. Ik koos al snel voor de aanval, maar dat was iets te vroeg. De concurrentie was nog te fris. 

Iets later lukte het wel om met 7 man een ronde te pakken. Daar zaten mijn concurrenten ook bij. In het tweede gedeelte lukte het nog een keer om met mijn belangrijkste concurrenten een rondje te pakken. Daardoor was op dat moment het podium zeker. Dit wedstrijdverloop had ik al een beetje in m’n hoofd en daarom wist ik wat ik moest doen als het op een eindsprint zou uitdraaien. Ik weet dat ik een snel rondje kan rijden en met nog 500 meter te gaan ging ik vol aan. Het lukte! Maar door een paar missers op de laatste 100m kwam nummer 2 nog heel dichtbij, maar ik wist, ondanks fotofinish, dat ik gewonnen had. 

Ik was er echt op gebrand om te winnen na een 3e plek vorig jaar en een 2e plek bij het NK skeeleren afgelopen zomer. Mijn grootste concurrenten ken ik goed van de regiowedstrijden en die werden dan ook 2 en 3. De anderen die een rondje voorsprong namen had ik vooraf ook al ingeschat als concurrenten.”