22 april 2024
Roel Broer
Op zaterdag 20 april vond de afsluiting van het schaatsseizoen ’23-’24 plaats. De leden (met aanhang) waren uitgenodigd voor een gezellig samenzijn bij restaurant De Witte Hoeve in Giethoorn. De feestcommissie zal tevreden zijn geweest over de opkomst.
Een vast onderdeel is dat er begonnen wordt met een activiteit.
Op het plaatje zie je leden die bezig zijn met het uitvloeisel van de ‘activiteit’. Wie aan Giethoorn denkt zal niet meteen (en misschien wel nooit) aan klootschieten denken. We zien hier twee groepjes, die de kloot niet op het rechte pad konden houden en verwoede pogingen doen om de kogel uit de sloot te vissen.
Kijken Gietersen hiervan op? Nee, die ergeren zich hooguit als er weer eens een object in hun tuin belandt.
De plaatselijke bevolking is ook niet meer verbaasd als er iemand z’n eend uitlaat of met Friese doorlopers over het pad loopt. ’t Is maar een vossenjacht, immers!
De uitbater van de Witte Hoeve liet de schaatsers dus al klootschietend een parcours door het dorp afleggen. Iedereen genoot, maar toch een kanttekening, want dat het allemaal niet zonder gevaar is, blijkt uit het volgende:
Na terugkomst liep er een klootschieter met een gevulde theedoek door het restaurant. Het leek wel een knapzak. Alleen de stok ontbrak. De man plofte neer op een stoel, schoof één broekspijp omhoog en wees op z’n scheenbeen. Daarop zat een bloedende bult ter grote van een kloot. De man (naam bij de redactie bekend) vertelde dat hij met zijn groepje op de Langesteeg was aangekomen, zich niet had opgesteld achter de klootgooier, maar alvast flink verder was gelopen, dat hij geschreeuw hoorde, gevolgd door het geluid van een stuiterende kloot, die ter hoogte van hem van het pad hobbelde. In een uiterste poging te verhinderen dat de kloot de sloot in schoot stak hij zijn been uit. Een nobele daad, want raak je een kloot kwijt dan kost dat € 10,- Het object had echter meer snelheid dan gedacht, met de bult tot gevolg. De theedoek gevuld met ijsblokjes deed de zwelling tot aanvaardbare proporties slinken. Onze penningmeester was in zijn nopjes, want die zag de post ‘onvoorzien’ al letterlijk naar de kloten gaan.
Op de foto reikt Johan Heersma een oorkonde uit aan Geke Nooij. Tijdens de feestavond kreeg ze die, omdat het bestuur haar had benoemd tot lid van verdienste. Op de jaarlijkse ledenvergadering nam zij al afscheid. Daar besteedden wij op deze site aandacht aan. Ze zat 27 jaar in het bestuur van STGiethoorn en mag zich derhalve zonder gêne de ‘al wetende’ noemen.